EKİ SİNEMALARININ IŞIĞINDA BÜYÜMEK

Zonguldak’ın Altın Günleri: Kozlu’da Sinemanın Işığında Büyümek

Bir zamanlar Zonguldak sadece kömürün değil, emeğin, dayanışmanın ve kültürün de başkentiydi. Devletin sahip çıktığı işçileri, onların aileleriyle birlikte sosyal imkanlarla donatılan bir yaşam alanında yaşıyordu. Kozlu da bu yaşamın kalbinde yer alıyordu. Sadece bir mahalle değil, adeta bir kültür vahasıydı.

Kılıç Mahallesi’nde sinema haftanın en büyük heyecanıydı. Western kovboy filmleriyle tanıştık önce: Geri Goper, Yul Brynner, Charles Bronson… Korkusuz adamlar, sert bakışlar, sonsuz çöller… Tony Curtis’in zarafeti, James Dean’in isyanı, Alain Delon’un karizması, Rock Hudson’un duruluğu ve Frank Sinatra'nın sahneye yakışan asaletiyle dolu filmlerle büyüdük. Amerikan müzikallerini izlerken farklı bir dünyanın kapıları açılırdı önümüzde – renkli, coşkulu, umut dolu.

O günlerde vizyona ne giriyorsa biz Kozlu’da izlerdik. Ve hâlâ unutamadığım bir film vardır: Spartaküs. Roma'nın kölelerinin özgürlük uğruna ayağa kalkışı, arenalarda gladyatör oluşları… O karanlık salonda, gözlerimiz perdede, yüreklerimiz Spartaküs’le birlikte atardı. Bir çocuktuk belki ama hayallerimiz o filmlerle büyüdü.

Kılıç E.K.İ. Sineması, Kozlu Tanyeri Sineması ve Erinç ailelerinin işlettiği o güzelim Saray Sineması… Her biri sadece bir gösterim yeri değil, anıların, dostlukların, umutların filizlendiği mekânlardı. O koltuklarda oturup hayata dair ilk büyük duygularımızı yaşadık. Gözlerimizdeki perde, o salonlardakiyle birlikte açıldı.

Şimdi o günleri hatırlamak bir çocuk olarak değil, kalbi hâlâ çocuk kalan biri olarak bana mutluluk veriyor. Çünkü o dönemler; sinemada alkışlanan bir sahne, sokakta oynanan oyun, eve dönerken anlatılan film sahneleriyle birlikte içimizde sonsuza dek yaşıyor.

Ne güzel günlerdi…

Akın Köroğlu